یادگیری الکترونیکی بهرهگیری از فناوری ارتباطات و اطلاعات با هدف ایجاد تسهیل در فرایند آموزش و رفع محدودیتها و نقاط ضعف آموزش سنتی در جهت ارتقاء سطح کمی و کیفی آن است.
به عبارتی منظور از E-Learning یا یادگیری الکترونیکی بهرهگیری از ابزارهای الکترونیکی مانند کامپیوتر، اینترنت، دیسکهای چندرسانهای، نشریات الکترونیکی، خبرنامههای مجازی و نظایر این هاست که با هدف کاستن از رفت و آمدها، صرفه جویی در وقت و هزینه و در ضمن یادگیری بهتر و آسانتر صورت میپذیرد.
سیستم هایی که امکان این نوع شیوه ی آموزش را فراهم می آورند بسیار متنوع هستند و آنچه در مرحله ی اول مهم است آگاهی علاقهمندان از انواع این سیستمها و انتخاب صحیح و نحوه ی درست استفاده از آنهاست. این سیستمها گاهی میتوانند جایگزین کلاسهای حضوری باشند و در عین حال برای افراد سخت کوش و علاقه مند میتوانند مکمل کتاب و کلاس باشند. در یک جمله میتوان گفت:
E-Learning آوردن یادگیری برای مردم است به جای آوردن مردم برای یادگیری
هرچند E-Learning از فناوری شبکه گسترده جهانی (World Wide Web) بهره میگیرد، ولی به هیچ وجه به آن محدود نمیشود. در عرصه ی یادگیری الکترونیکی، علاوه بر آموزش بر مبنای وب، آموزش غیرحضوری، آموزش از راه دور، بازآموزی، خودآموزی و آموزش بر مبنای رایانه (CBT) نیز میتوانند مطرح شوند.
رمز موفقیت E-Learning در شیوه ارائه مطالب، نوع محتوا و نحوه ی عرضه آن می باشد. در این روش از اغلب مسائل موجود در آموزشهای سنتی نظیر: سخنرانیهای یکطرفه، تعامل و ارتباط ضعیف با فراگیران، اجتناب میگردد. با استفاده از نرم افزارهای مربوط به سیستمهای یادگیری الکترونیکی میتوان به سرعت محیطهای آموزشی مؤثر و کارا را با بهرهگیری از عناصر متفاوت آموزشی ایجاد کرد.
به طور معمول در این روش محتوای دوره آموزشی با استفاده از انتقال صدا، تصویر و متن ارائه می شود که میتوان با بهره گیری از ارتباطات دوسویه بین فراگیران و استاد، کیفیت ارائه ی دوره آموزشی را به بالاترین سطح خود رساند.