در فضای این آزمایش با مدار و اجزای آن آشنا می شویم و به بررسی ساختار خازن و وابستگی آن به مولفه های مختلف می پردازیم از جمله فاصله و مساحت صفحه ها. همچنین با انجام این ازمایش قابلیت قرار دادن دی الکتریک با ویژگی های مختلف در میان خازن و داشتن سری های مختلف خازن را در مدار به ما می دهد.
مواد غیر رسانا مانند هوا، شیشه، كاغذ یا چوب به عنوان مواد دی الكتریك شناخته می‌شوند. وقتی فضای بین صفحات یك خازن با دی الكتریك پر می‌شود، ظرفیت خازن با ضریب k افزایش می‌یابد. به k ضریب دی الكتریك گفته می‌شود.
قطعه اي است که براي ذخيره انرژي الکتريکي (ولتاژ) توسط میدان الکترواستاتیکی (بار الکتریکی)، در مدار استفاده مي شود و با توجه به اینکه بار الکتریکی در خازن ذخیره می شود می توان از آن برای ایجاد میدان الکتریکی یکنواخت و پایدار استفاده کرد. از خازن ها به عنوان فیلتر نیز استفاده می کنند زیرا سیگنال های متناوب یا AC را به راحتی عبور می دهند ولی مانع عبور سیگنال های مستقیم یا DC می شوند.
دی الكتریك ها نه تنها باعث افزایش ظرفیت خازن می‌شوند بلكه صفحات خازن نیز به وسیله آن ها از هم جدا قرار می‌‌گیرند. یكی دیگر از اثرات قرار دادن دی‌الكتریك در خازن، افزایش ولتاژ قابل تحمل توسط خازن می‌باشد، زیرا حضور دی‌الكتریك در بین صفحات خازن باعث كاهش میدان الكتریكی در خازن شده و این امر مانع عبور بار الكتریكی از عایق می‌گردد.
برای انجام این آزمایش اینجا کلیک کنید.